AH, MADRE MÍA, QUÉ VERGÜENZA / ΑΧ, ΜΑΝΑ ΜΟΥ, ΤΙ ΝΤΡΟΠΗ. POEMA DE JAIME SVART

Ah, Madre mía, qué vergüenza
Ah, Madre mía, qué tristeza más grande e inmensa…
Ah, Madre
Cómo venden la patria…
Escucha el clamor de tus hijos heridos…
Ah, Madre
Ah, Madre
No sé cuanto te amé…
Límites no tenía ese Amor…
Ah, Madre
Ah, Madre mía
Ni con el frío ni con la nieve
se marchitará ese infinito amor… ese dolor.

Este amor eterno…
Han entregado a pedazos el país…
Todo lo venden
Estos sátrapas esclavos de la triandria y la troika.
Esclavos del dinero extranjero…
Soplará el viento de la madrugada, vendrá el avgeriní
Soplarán nuevos tiempos de esperanzas
¡Este pueblo tiene derecho a vivir en libertad…!
Ah, Madre, como se repletan los bolsillos de dinero del pobre…
Ah, Madre, ¡este injusto mundo cambiará… cambiará…!
¡Todo lo perderán!
Todo lo recuperará el pueblo…
Desde el cielo azul hasta el cielo infinito…
Los pobres todo lo recuperarán…
Ah, Madre
Ah, Madre, los pobres… al cielo
Los pobres a la gloria eterna
Los traicioneros al infierno
A las profundidades del Hades
Ni río de lágrimas
Ni ríos de penas los salvarán.

Atenas, Grecia, 20 de julio de 2013.

 

ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΤΙ ΝΤΡΟΠΗ

Αχ μάνα μου, τι ντροπή
αχ μάνα μου τι θλίψη πιο μεγάλη και απέραντη…
αχ μάνα
πως πουλάνε την πατρίδα…
Άκουσε την οχλοβοή των πληγωμένων παιδιών σου…
αχ μάνα
αχ μάνα
Δεν ξέρω πόσο σ αγάπησα…
Δεν είχε όρια αυτή η Αγάπη…
αχ μάνα
αχ μάνα μου
Ούτε με το κρύο ούτε με το χιόνι θα μαραθεί αυτή η απέραντη αγάπη… αυτός ο πόνος

Αυτή η αιώνια αγάπη…
Παρέδωσαν τη χώρα σε κομμάτια…
Όλα τα πουλάνε
Αυτοί οι σατράπες, σκλάβοι της τριανδρίας και της τρόικας.
Σκλάβοι του ξένου χρήματος…
Θα φυσήξει ο άνεμος της χαραυγής, θα έρθει ο αυγερινός
Θα φυσήξουν νέοι καιροί ελπιδοφόροι
Αυτός ο λαός έχει δικαίωμα να ζήσει ελεύθερος…!
Αχ μάνα πώς γεμίζουν τα πορτοφόλια με τα λεφτά του φτωχού…
Αχ μάνα αυτός ο άδικος κόσμος θα αλλάξει… θα αλλάξει!
Όλα θα τα χάσουν!
Όλα θα τα πάρει πίσω ο λαός…
Από το Γαλάζιο ουρανό μέχρι τον απέραντο ουρανό…
Οι φτωχοί όλα θα τα πάρουν πίσω…
Αχ μάνα…
Αχ μάνα οι φτωχοί… στον ουρανό
Οι φτωχοί στην αιώνια δόξα
οι προδότες στην κόλαση
Στα βάθη του Άδη
Ούτε Ποταμός των Δακρύων
Ούτε ποταμοί δυστυχίας θα τους σώσουν.

 

Traducción de Ana Karapa, Atenas,  Grecia
Αθήνα, 20 Ιούλη.